Menopauzen By Proxy #1: “Een goede influencer is een dode influencer…”
Stel; je hebt een snotneus.
Dan kun je zeggen: “Ik heb een snotneus…”
Maar, als je aan een zekere aandoening lijdt, dan kun je, met gemak, en wetenschappelijk onderbouwd, zeggen: “Dit is het begin van een terminale vorm van Snottisme en mijn brein sijpelt langzaam mijn neus uit… Hoe zielig is dit?!? Voor mij?!? Maar echt?? Voor mij??? Zie je mij? Brein? Sijpelen? Neus? IK!!! Auw!!!”
Als je tot de hierbij beschreven doelgroep wilt behoren, dan maak je je Snottisme nog erger door dagelijks een bepaalde hoeveelheid niet lekkere geuren, alcohol en (tabaks)rook op te snuiven… Diep inhaleren om het gewenste effect te bereiken… Want alles voor de aandacht… En dat het met MIJ niet goed gaat…
Schijnt alom geaccepteerd te worden… Zeker onder je vriendengroep… En mensen wie jou volgen op FaceBook…
Tot ze ontdekken dat dit niet helemaal de waarheid is…
Want “Snottisme”–in tegenstelling tot Snobisme–bestaat helemaal niet… En een brein dat door een neusgat naar buiten komt, is niet meer voorgekomen (of als dusdanig gedetecteerd en vastgelegd in de annalen) sinds de farao's nog iets van dienst uitmaakten op deze aarde.
Maar de aandacht, toen het bericht voor het eerst op FaceBook werd gepost… Daar gaat het dus om…
Dit heet Münchhausen-Syndroom…
Of Münchhausen voor de meer luie conversationalist… En dan echt in de meest simplistische vorm van bestaan… Beschijvingsgewijs…
Dan is er ook nog de Plus-vorm van Münchhausen.
Deze is nog niet wetenschappelijk vastgesteld of in hoedanigheid gepubliceerd door wetenschappers welke er echt verstand van hebben, maar deze additionele vorm verdient zeker wel een vermelding; dit is de vorm die voorkomt bij mensen wie al ontzettend veel aandacht opeisen zonder ziek te zijn, en hier geld mee verdienen.
Deze vorm van Münchhausen komt voornamelijk voor bij Influencers, ofwel, mensen wie geld verdienen met het aanprijzen van artikelen of levenswijzen welke we überhaupt als goedbedoelende mens niet nodig hebben, maar door hun internet-posts en -aanwezigheid (met name op FaceBook en Instagram) wel op zeer regelmatige wijze aan onze aandacht worden gepresenteerd–lees: opgedrongen… Waardoor wij onze creditcards weer tevoorschijn toveren om een aankoop [vanuit de link-in-bio] te doen… Of “te plegen”, net aan welke kant van het spectrum U zich bevindt…
Als de aandacht, echter, lijkt te verslappen–en ik kan me niets anders voorstellen bij dit soort profiteurs
[“Jeetje, Jean… Ben jij zo anti-influencer???”
“Laat ik het zo zeggen: een goede influencer is een dode influencer… En, ja, je mag me citeren…”]
—dan moeten er noodmaatregelen getroffen worden om de aandacht weer een beetje vast te houden onder de mensen met weinig respect voor het leven in het algemeen, maar in het bezit van een creditcard en weinig dignity. Dan moet de Münchhausen-Plus kaart getrokken worden.
“Vanmorgen in het zonovergoten Schubbekutteveen (het nieuwe Ibiza!!!) wakker geworden,” laat een hersenloos model-wannabe met een maatje te weinig, refererend aan brein inhoud, ons zien middels een aantal foto’s en–godbetert–een kort filmpje, “en nadat ik mijn persoonlijke levenselixer [wake up, Sylvie, wake up!!! Hihihihihihi]–alsof ze weten dat een woord als “levenselixer” bestaat–, bestaande uit Gynostemma pentaphyllum en melissophyllum, had ingenomen met mijn Kopi Luwak, moest ik enorm braken…” [Huilend poppetje, Omhelzend poppetje] Swipe naar volgende foto/filmpje.
“Maar kijk eens hoe mijn maaginhoud ontzettend mooi blendt met dit unieke Laura Ashley dekbedovertrek [Link In Bio voor verkoopadressen. Gebruik Summer 2024 om 5% korting te krijgen. Like en leave a comment… XoXo]... Ik kan gewoon blijven liggen in mijn eigen braaksel zonder dat het opvallende vlekken veroorzaakt of achterlaat op mijn unieke Laura Ashley dekbedovertrek [Link In Bio voor verkoopadressen. Gebruik Summer 2024 om 5% korting te krijgen. LIKE en leave a comment… XoXo]... Dit is hét dekbedovertrek welke jij MOET hebben… Je leven is niet langer compleet te noemen als je dit unieke Laura Ashley dekbedovertrek [Link In Bio voor verkoopadressen. Gebruik Summer 2024 om 5% korting te krijgen. LIKE EN LEAVE A COMMENT… XoXo] niet in je bezit hebt…”
En dan hebben we nog de “By Proxy” methode…
Dit zijn voornamelijk moeders met sowieso “zieke” kinderen, wie hun kinderen nog zieker proberen te maken om zo, persoonlijk, in de aandacht te komen van andere moeders op het schoolplein (en andere omstanders), om in ieder geval aan te geven hoe ontzettend moeilijk het allemaal is en zielig en aandacht, aandacht, aandacht…
Het mooiste, beeldende voorbeeld hiervan zit in de film The Sixth Sense… (Kent U deze film?)
Münchhausen-By-Proxy is misschien wel de allerziekste op het spectrum van alle psychische aandoeningen… En ik heb mijn stappen verdiend de afgelopen jaren op dit (zelfde) spectrum… Zelfs mijn manager begrijpt me ondertussen…
Hoedanook… Je maakt je kind ziek(er) om ZELF in de aandacht te komen…
Spuit dan ruitenvloeistof in je aders om aandacht te krijgen…
Maar, ja, toegegeven, dan verschuift de aandacht misschien wel naar de echtgenoot [lul-zonder-ballen die nergens weet van heeft] en dat is dan net weer niet de bedoeling…
De bedoeling is, dat een kind ernstig ziek is, en dat de aandacht wordt gericht op de “verzorgende” moeder, wie er alles aan doet (buiten het zicht van de teerhartige omstanders en een familielid of drie, zodat het erop lijkt dat het kind in kwestie gewoon niet beter wordt, en hoe KUT is dat voor de verzorgende moeder?!? [Hebben we al een ondersteunend, zo niet hartverscheurend appje gestuurd zodat de MOEDER in ieder geval weet dat we aan haar denken en dat ze onderdeel is van onze dagelijkse gebeden…) om het kind ziek te houden of zieker te maken, want “het is wel een heel fijn gevoel hoe iedereen zo ontdaan is en ziet welke moeite ik moet nemen om het ‘normale’ gezinsleven in stand te houden…”
Moet je natuurlijk wel een kind bezitten wie (ernstig) ziek is.
Hoewel… Salmonella, Campylobacter en Listeria doen uiteraard wonderen op dat gebied, en zijn vrijwel niet onmiddellijk te traceren…
En als ze al traceerbaar zijn, dan is er altijd nog de natuur.
En op het moment dat het onderzoek in jouw richting gaat wijzen, dan heb je wel even alle aandacht gekregen waar je zo naar verlangde…
En wat dacht je van de aandacht welke volgt na de hard-verkregen, niet-bewust-verdiende titel “kindermoordenaar”? Hoe stijfmakend–piemel-gericht–is dat?!?
Maar nu hebben we de–wederom niet wetenschappelijk vastgelegde-consensus Menopauzen-By-Proxy… (En ik neem de volledige verantwoordelijkheid daarvoor…)
Een geheel nieuwe vorm van psychische aandoening, welke mannen overkomt als hun [vrouwelijke] partner in de Menopauze–ofwel “Overgang”–komt…
Mijn initiële bewustwording van “Menopauze” was de dag dat ik, nietsvermoedend, thuiskwam uit school en mijn moeder met haar hoofd in de vriezer vond–niet de Sylvia Plath methode, overigens…
Of dit ook daadwerkelijk een By Proxy was, valt nog te bezien. Het was een vrouw, met haar hoofd in een vriezer–zo’n “bovenlader” zoals mijn ouders dat noemden, want, ja, zo heette de wasmachine ook.
Bij navraag (“Hou je bek, kutjong… Zie je niet dat ik dood ga?!?...”) bleek dat er een oververhitting gaande was, en dat de vrouw-in-kwestie haar enige uitlating rondom dit proces en fenomeen, een hoofd in een vriezer was…
Wist ik veel…
Ook mijn vader had de antwoorden voor mijn vragen niet voorhanden.
Al onze oma’s–en in het geval van mijn vader (schoon)moeders–was dit nog nooit overkomen… Hoogstwaarschijnlijk omdat zij geen hoofd-grootte-vriezer tot hun bezit hadden kunnen rekenen.
Kortom: voor de jaren 80–in mijn geval waarschijnlijk de jaren 90, maar een kniesoor wie daar op let–bestond er nog niet zoiets als Menopauze–de overgang trad geleidelijk in en niemand wie er ooit overlast van heeft ondervonden, behalve de dame in kwestie–laat staan een Menopauze-By-Proxy…
Nu wil De Linda dat het absoluut niet Sexy is om over de “Overgang” te reppen–laat staan over de Menopauze… Er is niets minder Sexy dan een vrouw op het randje van vochtverlies… Of dit nu vaginaal of transpirationaal is…
Laat staan dat je daar een (goedbedoelende) bijstander van bent…
In de wereld van Linda bestaat alleen Botox en Instagram-filters om de ouderdom in een hoek te drijven… Ofwel: ouderdom; met alle gebreken welke het met zich meesleept in zijn/haar onmogelijk te ontsnappende kielzog…
En laten we het alsjeblieft niet hebben over subtiel toegepaste onderbelichting–wat gebeurt in de wereld van Linda–om de per ongeluk opdoende transpiratie niet in beeld te krijgen–omtrent het onderwerp Hoe Leuk Is Sex Met Een Twintigjarige Als Je Achtenvijftig Bent En Verlaten Door Je Iets Te Rijke Echtgenoot Met Een Nu Vijfentwintig Jarige Blonde Stoot Met Cup D Wie Welwillender Was Dan Jij En Het Experiment Met Zijn Ouder Wordende Lul Met Liefde Aanging Beter Bekend Als “De Nieuwe Vriendin” En Jij Nu Alleen Met Die Twintigjarige Schaamhaarloze Knul In Die Gooise Villa (Dankzij De Alimentatie) Zit Maar Ja Je Moet Toch Wat Om Aandacht Te Trekken En Wat Er Daarna Gebeurde Zal Je Verbazen [Klik voor het vervolg]...
Vandaar mijn persoonlijke zoektocht in de wereld van de Menopauzen By Proxy… Of ik het nu leuk vind, of niet… Want… Uiteindelijk… Je kunt de wereld van Linda niet helemaal lekker vertrouwen…
Of wel soms…???
Comments
Post a Comment